بررسی تأثیر ساکشن باز راه هوایی مصنوعی بر اساس معیارهای جامع نیاز به ساکشن بر وضعیت همودینامیک بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه

چکیده                                                                                                 زمینه و هدف: هدف از ساکشن راه هوایی مصنوعی مداخلۀ مهمی در مراقبت از بیماران تحت دستگاه تهویۀ مکانیکی است. هدف این پژوهش تعیین تأثیر ساکشن باز راه هوایی مصنوعی با استفاده از معیارهای جامع نیاز به ساکشن بر وضعیت همودینامیک بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه (icu) می باشد. روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با یک گروه کنترل است.60 بیمار تحت تهویۀ مکانیکی بستری در icu به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به شکل تصادفی بلوکی به دو گروه 30 نفره تخصیص یافتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامۀ دموگرافیک و برگۀ ثبت وضعیت همودینامیک استفاده شد. در گروه آزمون و کنترل نیاز به ساکشن به ترتیب بر اساس معیار جامع و مرسوم تعیین و ساکشن به روش استاندارد انجام شد. سپس وضعیت همودینامیک نمونه ها قبل، دو و پنج دقیقه بعد از ساکشن تعیین گردید. داده ها با نرم افزار 17 spss تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: مقایسه میانگین فشار متوسط شریانی (map) و اشباع اکسیژن خون بین دو گروه  به ترتیب در دو دقیقه (001/0p= و 015/0p=) و پنج دقیقه (006/0 p=و 001/0p=) بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری را نشان داد. اختلاف میانگین متغیرهای همودینامیکmap (041/0p=)،o2 saturation (001/0p=)، فشار خون دیاستولیک (dbp) (021/0p=) بین قبل از مداخله و دو و پنج دقیقه بعد از مداخله در گروه آزمون معنی دار بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد انجام ساکشن بر اساس معیارهای جامع در پیشگیری از عوارض ساکشن و حفظ ثبات وضعیت همودینامیک بیماران تحت ونتیلاتور مؤثر است.